σκληρίτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τού σκληρού χιτώνα τού οφθαλμού, άγνωστης επακριβούς αιτιολογίας, με πιθανά αίτια μια λοίμωξη, έναν ρευματισμό, την ουρική αρθρίτιδα ή τις διαταραχές τής έμμηνης ρύσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. scleritis (< σκληρός)].